محدودیت‌های حرکتی و فعالیت بدنی
در هفته‌های نخست پس از عمل، محدود کردن فعالیت‌های بدنی برای جلوگیری از فشار بر بافت سینه و جلوگیری از جابه‌جایی پروتز ضروری است. انجام فعالیت‌های سنگین، ورزش‌های فشاری و حرکات ناگهانی بازوها باید حداقل تا ۴ تا ۶ هفته به تعویق بیفتد. بیمار می‌تواند از هفته دوم فعالیت‌های سبک مانند پیاده‌روی کوتاه را آغاز کند تا از لخته شدن خون و سفتی عضلات جلوگیری شود.
بلند کردن اجسام سنگین، بالا بردن دست‌ها بالاتر از شانه و خوابیدن به پهلو از مواردی است که باید تا زمان تأیید پزشک به‌طور کامل اجتناب شود. بازگشت تدریجی به فعالیت‌های روزمره تحت نظر جراح، به ترمیم ایمن بافت‌ها و دستیابی به نتیجه‌ای طبیعی و پایدار کمک خواهد کرد.
استفاده از سوتین طبی و لباس فشاری
پس از جراحی پروتز سینه، استفاده از سوتین‌های طبی و لباس‌های فشاری مخصوص یکی از مهم‌ترین بخش‌های مراقبتی است که به تثبیت موقعیت پروتز و بهبود شکل نهایی سینه کمک می‌کند. این سوتین‌ها بدون فنر و درز هستند و فشاری یکنواخت و کنترل‌شده بر سینه وارد می‌کنند تا از جابه‌جایی پروتز جلوگیری شود. معمولاً توصیه می‌شود به‌مدت ۴ تا ۶ هفته پس از عمل به‌طور مداوم از سوتین طبی استفاده کنید و تنها هنگام استحمام آن را بردارید.
استفاده صحیح و مداوم از این لباس‌ها، علاوه بر کاهش تورم، موجب فرم‌گیری طبیعی‌تر سینه‌ها و افزایش راحتی در دوران نقاهت می‌شود.
تغذیه و سبک زندگی در دوران بهبودی
تغذیه سالم و سبک زندگی مناسب، نقش اساسی در سرعت ترمیم زخم‌ها، کاهش التهاب و حفظ نتایج مطلوب پس از جراحی پروتز سینه دارند. بدن در دوران نقاهت به مواد مغذی بیشتری برای بازسازی بافت‌ها و تقویت سیستم ایمنی نیاز دارد. رعایت رژیم غذایی متعادل و پرهیز از عادات مضر می‌تواند روند بهبود را تسریع کرده و احتمال بروز عوارض را به حداقل برساند.
- مصرف مواد غذایی سرشار از پروتئین (ماهی، تخم‌مرغ، مرغ، حبوبات) برای بازسازی بافت‌ها
- استفاده از خوراکی‌های غنی از ویتامین C و روی برای بهبود زخم و افزایش تولید کلاژن
- نوشیدن آب کافی برای حفظ رطوبت پوست و دفع سموم بدن
- پرهیز از دخانیات، الکل و قهوه زیاد که موجب کاهش اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها و تأخیر در ترمیم زخم می‌شوند
- استراحت کافی، خواب منظم و حفظ آرامش ذهنی برای بهبود عملکرد سیستم ایمنی
علائم هشداردهنده پس از پروتز سینه
هرچند بیشتر افراد دوران نقاهت را بدون مشکل پشت سر می‌گذارند، اما بروز برخی علائم می‌تواند نشانه عفونت یا عارضه پس از عمل باشد و نیاز به بررسی فوری پزشک دارد. توجه دقیق به این نشانه‌ها، از پیشرفت مشکلات جلوگیری کرده و احتمال نیاز به جراحی مجدد را کاهش می‌دهد.
- تب یا لرز همراه با احساس ضعف عمومی
- ترشح غیرطبیعی، بوی ناخوشایند یا تغییر رنگ در محل زخم
- درد یا تورم غیرمعمول که با مصرف دارو کاهش نمی‌یابد
- تغییر شکل یا سفتی بیش از حد سینه‌ها (احتمال بروز انقباض کپسولی)
- تغییر رنگ پوست یا کبودی گسترده در اطراف ناحیه عمل
در صورت مشاهده هر یک از موارد فوق، لازم است در سریع‌ترین زمان ممکن به جراح معالج یا مرکز درمانی مراجعه کرده تا از بروز عوارض جدی پیشگیری شود.
مراقبت‌های بلندمدت پس از بهبودی
پس از پایان دوران نقاهت و تثبیت نتایج جراحی، مراقبت‌های بلندمدت نقش تعیین‌کننده‌ای در حفظ سلامت، فرم طبیعی و دوام پروتز سینه دارند. رعایت این توصیه‌ها کمک می‌کند تا در سال‌های بعد نیز از نتیجه‌ای زیبا، ایمن و پایدار برخوردار باشید. در ادامه، مهم‌ترین اقدامات مراقبتی بلندمدت توضیح داده شده است.
بارداری و شیردهی پس از پروتز سینه
بارداری و شیردهی معمولاً مانعی برای داشتن پروتز سینه نیست، اما بهتر است بین جراحی و بارداری حداقل ۶ تا ۱۲ ماه فاصله زمانی رعایت شود تا بافت‌ها به‌طور کامل ترمیم شوند. در اغلب موارد، شیردهی طبیعی پس از پروتز امکان‌پذیر است؛ با این حال، بسته به نوع برش جراحی (به‌ویژه برش دور هاله سینه)، ممکن است در برخی موارد حجم شیر کاهش یابد. مشاوره با پزشک پیش از بارداری بهترین راه برای اطمینان از سلامت و عملکرد طبیعی سینه‌ها است.
برای آشنایی با جزئیات و نکات مهم در دوران بارداری و شیردهی پس از عمل، پیشنهاد می‌کنیم مقاله بارداری و شیردهی بعد از پروتز سینه را مطالعه کنید.
زمان مناسب برای انجام ماموگرافی یا MRI
بانوان دارای پروتز سینه نیز باید مانند سایر افراد، به‌طور منظم معاینات تصویربرداری انجام دهند. معمولاً انجام ماموگرافی یا MRI پس از گذشت ۶ تا ۱۲ ماه از جراحی بلامانع است، اما باید حتماً مرکز تصویربرداری از وجود پروتز آگاه باشد تا از تکنیک‌های ویژه برای بررسی دقیق‌تر استفاده شود. معاینات دوره‌ای هر ۱ تا ۲ سال می‌تواند وضعیت سلامت بافت سینه و سلامت ظاهری پروتز را ارزیابی کند.
نحوه معاینه دوره‌ای سینه‌ها
انجام خودآزمایی ماهانه سینه‌ها برای تمام بانوان، حتی پس از پروتز، توصیه می‌شود. این کار به آشنایی با فرم طبیعی سینه‌ها کمک کرده و هرگونه تغییر غیرعادی مانند سفتی، برجستگی یا تورم را سریع‌تر قابل تشخیص می‌کند. در صورت احساس هرگونه تغییر، باید معاینه تخصصی توسط پزشک انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی پیشگیری گردد.
حفظ فرم طبیعی و جلوگیری از افتادگی در بلندمدت
با گذر زمان و به‌ویژه در اثر تغییرات وزنی یا افزایش سن، ممکن است فرم سینه‌ها تا حدی تغییر کند. برای پیشگیری از این مسئله، استفاده از سوتین‌های حمایتی استاندارد در طول روز، حفظ وزن پایدار، ورزش منظم و تقویت عضلات سینه‌ای توصیه می‌شود. همچنین خوابیدن به پشت در طول شب می‌تواند از وارد آمدن فشار مداوم بر بافت سینه جلوگیری کند.
جراحی پروتزپکسی چیست؟ پروتزپکسی یا لیفت سینه همراه با پروتز، یک جراحی ترکیبی در حوزه زیبایی پستان است که هم‌زمان دو هدف را دنبال می‌کند: بالا کشیدن سینه‌های افتاده (لیفت) و افزایش حجم آن‌ها با استفاده از پروتز. در این عمل، جراح...
ماستوپکسی چیست؟ ماستوپکسی یا لیفت سینه یکی از جراحی‌های زیبایی پستان است که با هدف اصلاح افتادگی و بازگرداندن فرم طبیعی سینه‌ها انجام می‌شود. در این روش، جراح پوست و بافت‌های اضافی را برمی‌دارد، نوک و هاله سینه را در جای بالاتری...
دلایل ایجاد عدم تقارن در سینه زنان عدم تقارن سینه‌ها پدیده‌ای نسبتاً شایع است و در اغلب موارد، منشأ آن ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی است. درک دلایل بروز این تفاوت به جراح کمک می‌کند تا برنامه جراحی دقیق‌تری برای...
انقباض کپسولی پروتز سینه چیست؟ پس از انجام جراحی پروتز سینه، بدن به‌طور طبیعی نسبت به جسم خارجی واردشده (پروتز) واکنش نشان می‌دهد و لایه‌ای نازک از بافت فیبروزی به نام کپسول در اطراف آن تشکیل می‌دهد. این فرآیند کاملاً طبیعی است...
چگونه پروتز سینه با بافت طبیعی سینه تعامل دارد؟ پروتز سینه معمولاً زیر بافت سینه یا زیر عضله قرار می‌گیرد و توسط پوست و بافت چربی احاطه شده است. این بافت‌ها نقش حمایت‌کننده دارند و فرم نهایی سینه را مشخص می‌کنند. هرگونه...